Comparatieve benadering

De comparatieve benadering is een taxatiemethode waarbij op basis van in de markt gerealiseerde transacties een vergelijk tussen verschillende vastgoedobjecten gemaakt kan worden. Hier is een onderscheid te maken in onderstaande methoden.

Vergelijkende methode
Deze methode vergelijkt de te waarderen onroerende zaak met één of enkele soortgelijke objecten waarvan de transactieprijzen en –kenmerken vanuit de markt bekend zijn.

Bij deze methode wordt het object in principe als geheel vergeleken.

Huurwaardemethode
Bij deze methode worden de vierkante meters van één of enkele soortgelijke objecten waarvan de transactieprijzen en –kenmerken vanuit de markt bekend zijn vergeleken, in de regel door middel van het aantal verhuurbare vloeroppervlaktes (v.v.o.’s).

Kapitalisatiemethode
De kapitalisatiemethode is een methode om de gevonden huurwaarde om te zetten in een marktwaarde van het betreffende onroerend goed. De kapitalisatie van de huurwaarde vindt plaats door middel van het delen van de huurwaarde door de zogenaamde yield oftewel door vermenigvuldiging van de huurwaarde met een kapitalisatiefactor die in de markt gesignaleerd wordt. De huurwaarde is een denkbeeldige inkomstenstroom die voortkomt uit het te taxeren onroerend goed. De kapitalisatiemethode wordt veelal toegepast voor het vaststellen van de markwaarde bij soortgelijk doorlopend eigen gebruik en/of bij het vaststellen van de marktwaarde vrij van huur en gebruik. Immers, de eigenaar-gebruiker heeft de beschikkingsmacht over het onroerend goed en kan het ‘leeg’ opleveren.